اندازه و شكل عضلات ساق پا تا حد زيادى ژنتيكى است ولی اين بهمعنی غيرقابلتغيير بودن آن نيست.
عوامل ژنتيكى مؤثر
1. محل اتصال عضله (muscle insertion)
• اگر عضله ساق بلند باشد و تاندون كوتاه → عضله پرتر و بزرگتر به نظر میرسد
• اگر عضله كوتاه و تاندون بلند باشد → ساق لاغرتر ديده میشود
2. نسبت تارهای عضلانی
• نوع تارهای سريع (Fast-twitch) → قابليت رشد بيشتر
• نوع تارهای كُند (Slow-twitch) → استقامت بيشتر ولی رشد كمتر
3. شكل استخوانبندی و ژنتيك عمومی
• ضخامت استخوان، توزيع چربی بدن، و سطح هورمونها
چهقدر میتوان آن را تغيير داد؟
• رشد امكانپذير است ولی سرعت و حد نهايی آن بين افراد متفاوت است
• بعضیها با تمرين كم سريع رشد میكنند، بعضیها با تمرين زياد رشد آهستهتری دارند
اگر میخواهی عضلات ساق بزرگتر كنی:
• تمرين حجم بالا و تكرار زياد (۱۵–۲۰ تكرار)
• فشار كامل در دامنه حركت (كشش كامل در پايين، انقباض كامل در بالا)
• تمرين ايستاده و نشسته برای درگيری هر دو عضله (گاستروكنيميوس و سولئوس)
• حداقل ۲–۳ بار در هفته
• افزايش تدريجی وزن و تكرار (progressive overload)
نكته مهم
اگر ساقهای لاغر داری، ممكن است ژنتيك تأثير داشته باشد، اما معمولاً با پشتكار میتوان پيشرفت قابلتوجهی داشت—فقط زمانبرتر است.
اگر دوست داری بگو سطح تمرينت چقدره؟
تا يك برنامه اختصاصی برات بچينم.